Misschien hou ik meer van je

dan welke god dan ook

ooit van een mens heeft gehouden

liefde is in de voering

van mijn eeuwigheid genaaid

en is verweven met de woorden

die in de lijnen van mijn hand

werden gezaaid

er was geen begin

ik kende je voor ik je kende

ik wist dat je er zou zijn

en er is ook geen einde

we komen elkaar altijd weer tegen

elke minuut bijna

de geheimen die we niet hadden

waren helder als het geluid van een bron

en elke daad was een stap

om gelijke tred te houden

op een dag blijft er over : het gras

voor de deur, het rood van de zon

mijn uit koud water gemaakte handen

je hangt de stoïcijnse argumenten

van mijn ongeloof aan de deurknop

als een waarschuwing : liefde

is tijd en tijd is een lichaam

Guy van Hoof